Βίντεο: Βασικά στοιχεία συναρτήσεων (ΘΕΩΡΙΑ) 2024
Το Πρωτόκολλο Διαχείρισης Ομάδας Διαδικτύου (IGMP) είναι ένα πρωτόκολλο επικοινωνιών που χρησιμοποιείται από κεντρικούς υπολογιστές και παρακείμενους δρομολογητές σε δίκτυα IP για την καθιέρωση μελών της ομάδας πολλαπλών μεταδόσεων. Το IGMP παρέχει στους δρομολογητές σας μια μέθοδο σύνδεσης και αποχώρησης ομάδων πολυεκπομπής. Συγκεντρωτικές ομάδες και συστήματα που έχουν επιλέξει να λαμβάνουν δεδομένα που αποστέλλονται σε μια συγκεκριμένη διεύθυνση multicast.
Δύο τύποι συσκευών, εκτός από τον δημιουργό των δεδομένων πολυεκπομπής, βρίσκονται στο δίκτυο, όπως περιγράφεται σε αυτόν τον κατάλογο:
-
Το Queryer: Στέλνει μηνύματα που ζητούν συσκευές που είναι συνδεδεμένες στα τμήματα δικτύου του, οι οποίες συσκευές είναι μέλη συγκεκριμένων ομάδων πολυεκπομπής.
-
Ο δέκτης: Λαμβάνει κυκλοφορία πολλαπλής διανομής προοριζόμενη για μια διεύθυνση multicast. Αυτή η συσκευή μπορεί να είναι μια συσκευή-πελάτης ή ένας δρομολογητής, ο οποίος στη συνέχεια προωθεί τα δεδομένα σε άλλους κεντρικούς υπολογιστές και δρομολογητές.
Το ερωτηματολόγιο μπορεί να στέλνει περιοδικά ένα αίτημα για να διαπιστώσει ποιες συσκευές βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη ομάδα, επειδή αν εξαφανιστούν όλες οι συσκευές-πελάτες, ο δρομολογητής μπορεί να σταματήσει τη διαβίβαση δεδομένων σε ορισμένα από τα τμήματα δικτύου.
Τα πακέτα IGMP αποστέλλονται στην πραγματικότητα χρησιμοποιώντας πολυεκπομπή, όπου η έκδοση IGMP 1 χρησιμοποιεί 224. 0. 0. 1 ως γενική διεύθυνση ερωτήματος και η έκδοση IGMP 2 χρησιμοποιεί 224. 0. 0. 2 ως γενική διεύθυνση ερωτήματος. Τα ερωτήματα που αφορούν ειδικά την ομάδα IGMP αποστέλλονται στην διεύθυνση της ομάδας πολλαπλών διανυσμάτων, την οποία ο δρομολογητής ζητά αυτήν τη στιγμή.
Η IGMP βελτιώθηκε με την πάροδο των ετών:
-
Η έκδοση 1 ορίστηκε στο RFC1112 και ο κύριος στόχος της ήταν η εισαγωγή ενός συστήματος ερωτήματος-απόκρισης. Αυτό το σύστημα θα χρησιμοποιηθεί για να καθορίσει ποιες συσκευές σε ένα τμήμα δικτύου έχουν ρυθμιστεί ώστε να λαμβάνουν δεδομένα που αποστέλλονται σε ομάδες πολυεκπομπής.
-
Η έκδοση IGMP 2 καθορίστηκε στο RFC2236 και σημαντικά βελτιωμένα προβλήματα λανθάνουσας κατάστασης που υπήρχαν στην έκδοση IGMP 1. Η έκδοση IGMP 2 έθεσε επίσης σε εφαρμογή πρόσθετα χαρακτηριστικά, τα οποία περιλαμβάνουν διαδικασία εξόδου, ερωτήσεις συγκεκριμένων ομάδων και ρητή μέγιστος χρόνος απόκρισης ερωτήματος.
-
Η έκδοση IGMP 3 επέκτεινε περαιτέρω τις δυνατότητες του πρωτοκόλλου, επιτρέποντας τη διείσδυση των πηγών, πράγμα που σημαίνει ότι οι δρομολογητές ενημερώνονται πραγματικά για τις πηγές από τις οποίες αναμένεται η κυκλοφορία.
-
Η έκδοση IGMP 4 προσφέρει περαιτέρω πρόοδο στο πρωτόκολλο, αλλά η μεγαλύτερη μόνο ενίσχυση στο πρωτόκολλο ήταν η συμπερίληψη της υποστήριξης IPv6.